"Zadonshchina": Yaratılış yılı. Eski Rus edebiyatının 14. yüzyılın sonundaki anıtı - 15. yüzyılın başlarında

Bu makalenin amacı, eski Rus edebiyatının "Zadonshchina" gibi büyük bir anıtı hakkında bilgi vermektir. Yaratılış yılı, yazar, kompozisyon ve sanatsal özellikler - sizinle tartışacağımız tüm bu sorular.

Tarihi şartlar

1380'de Rusya'nın değil bütün dünyanın hayatında büyük rol oynayan bir olay gerçekleşti. Bu, Tatarların yenildiği Kulikovo Savaşı'na atıfta bulunmaktadır. Bu olay, bir zamanlar düşmanının yenilmezliği hakkındaki söylentilerini ortadan kaldırdı ve Rusya, uzun süredir devam eden boyunduruğundan kurtulmak için umutlandı. Aynı zamanda, gelecekteki devletin başlangıcını işaretleyen merkez çevresinde Moskova birliklerinin birleştirilmesi için bir ön şart olarak da hizmet etti. Dolayısıyla büyük zaferin sık sık Eski Rus döneminin edebi eserlerinde yer aldığı sürpriz değil. Araştırmacılar, bize ilgisini çeken bir çalışmayı içeren Kulikovo döngüsünden bahsediyorlar.

"Zadonshchina": yaratılış yılı, genel bilgi

Görkemli bir edebiyat anıtı, son derece sanatsal bir yaratım ... "Sözün" orijinalliğinin yadsınamayacak bir kanıtı - tüm bu özellikler, "Zadonshchina" adlı askeri hikayeye uygulanabilir. Kim yazdı - tartışmalı bir konu ve pek çözülemez. Yazarın Sofoniy Ryazantsev olduğunu öne sürüyorlar. Bu metin, Zadonshchina'nın metniyle ve "Tales of the Mamai Battle" adlı bir başka eserle gösterilir. Edebiyat araştırmacılarının Ryazantsev hakkında başka hiçbir bilgisi yok. Ancak onun ismine bir gönderme, Sofonius'un bize ulaşmayan bir edebi anıt yarattığını gösteriyor. "Zadonshchina" nın ortaya çıktığı bilinmeyen bir yazar ona rehber oldu. Bu askeri hikayenin yaratılış yılı tam olarak bilinmiyor (Eski Rus edebiyatı için şaşırtıcı değil). Bunu varsayalım: Ürün olaylara doğrudan tepki verdi, bu da "Zadonshchina "'nın yaratılışının XIV. Yüzyılın 80-90'larının başında olduğu anlamına geliyor .

Hikaye altı listeyle temsil edilir. En yaşlı olan bize kalırsa, bilim adamları 1470 milyon yıllığına dayanıyorlardı. Bunun bir başka adı da Efrosin'in listesidir. Türev, orijinal uzun metnin kısaltılması ve bu nedenle çok sayıda hata, çarpıtma, eksiklik ile ayırt edilir. Bu arada, sadece Euphrosyn listesinde "Zadonshchina" ismi kullanılır. Hikayenin en son sürümünün oluşturulduğu yıl da (XVII. Yüzyılın ortaları) oluşturulmamıştır ve iş "Sözcük ... Prens Dmitri İvanoviç" olarak belirlenmiştir. Aynı şey, edebi anıtın tüm diğer türevleri için de geçerlidir. Ayrıca kusurludurlar, ancak edebi araştırmacılara orijinal metni yeniden oluşturmalarına izin verirler.

Kompozisyon ve arsa

Rus birliklerinin düşman üzerindeki zaferinin yüceltilmesi - böyle bir arsa tuvali "Zadonshchina". Yazar, bilinçli olarak "Söz ..." ile paralellik taşıyor ancak büyük anıtın temyiz nedeni körü körüne değil, şimdiki ile geçmişe yapılan kasıtlı bir karşılaştırmadır (ve onun lehine değildir). "Sözler" sözü, prenslerin istisnai olarak anlaşamamasının Rus topraklarında sıkıntıya yol açtığını açıkça ortaya koyuyor. Fakat bu geçmişte kaldı ve fatihler üzerinde bir zafer kazandı. Tek tek teknikler (anlatıcının anlık olarak bir coğrafi noktadan diğerine aktarılması) düzeyinde "Word ..." ile çağrı çağrıları ve arsa bileşeni bulunur. Örneğin, savaştan önce yolda olan Dmitry Donskoy, "Zadonshchina" anlattığı gibi güneş parlıyor. "Sözler ..." yazarı (bu arada isimsiz) de tutulmayı kötü niyet olarak belirtmektedir.

Hikaye iki bölümden oluşuyor. Bunların öncesinde, yazarın okuyucuyu özel ve ciddi bir ruh haline getirdiği ve Zadonshchina'nın yaratılmasının izlediği gerçek hedeflerden haberdar ettiği bir giriş var. Giriş hikayenin iyimser modunu da vurguluyor, Moskova'nın - devlet merkezi olarak - Kiev'in devamı olduğunu belirtti. Çalışmanın ilk kısmı "yazık". Anlatıcı, Rus birliklerinin yenilgisini, prensesleri ve canileri tükenen canileri tasvir ediyor. Bununla birlikte, doğa ister: yakında "pis" yenilir. Böylece "övgü", düşmanlar koşmaya koştular ve Rusich zengin bir ganimet aldı.

Sanatsal özellikler

Poetics "Zadonshchina" büyük ölçüde "Word ..." ile olan benzerliği ile belirlenir. Okuyucu, açıkça folklor kökeni olan, aynı antropomorfik imgelerle, tanıklarla karşılaşır. Aynı zamanda, dini önemi olan daha fazla imge var ve paganizme göndermeler tamamen yok. Bu hikaye bahanesinden çok farklı. "Zadonshchina" eseri çok heterojen bir tarzdadır. Bu nedenle, şiirsel metinlerle birlikte, iş nesirlarını hatırlatan parçalar vardır. Parça izleri ayrıca prenslerin unvanlarına dikkatle kronolojik detaylarla bakılıyor.

"Zadonshchina" ve "Söz ..."

Daha önce belirtildiği gibi, "Zadonshchina" da, "Söz" in orijinalliğinin bir kanıtı olduğu için değerlidir. İkincisi, sadece 1795'de Musin-Pushkin'in anıtı aniden keşfedilmesinden önce "Söz ..." şiirin olağanüstü sanatsal değeri nedeniyle kimsenin gözlerine bakmadığı için değil, aynı zamanda sorgulandı. Bu, bir sahte fikrini ortaya çıkardı (ve örnekler vardı). Zadonshchina'daki sözlerinin anlaşmazlığa son vermesi gerekiyordu, ancak ... Sözde sonradan gelen bir anıt örneğini izleyerek bu "Söz" sözü oluşturulduğuna dair spekülasyonlar yapıldı. Eski Rus yazılarının iki eserinin kökeni sorusu çözülmedi.