FormasyonBilim

Yağ viskozitesi

Yağ, yanıcılık özelliğine sahip doğal bir yağlı sıvıdır ve kompleks bir hidrokarbon bileşikleri karışımı ve organik kökenli bazı elementlerden oluşur.

Renk hakkında konuşursak, yağ kırmızı-kahverengi veya siyah olabilir. Sarı-yeşil renkte veya hiç renginde olmayan yağ türleri de vardır.

Yağ, kural olarak, biraz özel bir kokuya sahiptir. Rezervleri Dünya'nın tortul kayaçlarında bulunur.

Bugüne kadar petrol en önemli mineraldir.

Petrolün ekstraksiyonu ve işlenmesiyle ilgili faaliyetlerin her zaman olduğu, olması ve karlı olacağını söylemek gerekli değildir. Böyle bir durumda en önemlisi, işçilerin yüksek yeterliliğini, faaliyetlerin düzgün şekilde organize edilmesi için gerekli becerilerini, becerilerini ve bilgisini sağlamaktır.

Petrol üretimi ve rafine etme faaliyetlerini organize etmek için bu maddenin özelliklerini bilmek gereklidir.

Bu mülklerin incelenmesi, petrol ve gaz jeolojisi olarak adlandırılan bütün bir bilimle ilgilidir. Petrolün özelliklerine ek olarak, bu bilim de petrol ve gaz yataklarının yapısını inceler. Bütün bu bilgiler, petrol üretimi için rasyonel sistemler tasarlamanın yanı sıra bu madenlerin birikimlerinin analizinin yapılmasına yardımcı olur.

Önemli özelliklerden biri yağ viskozitesidir. Bu özellik oldukça geniş sınırlarla değişir. Bu saniyede 1.98 milimetre / milimetre veya birim zaman başına 265, 90 milimetre / milimetre olabilir.

Bu göstergeler, ülkemiz topraklarında geliştirilen farklı petrol türleri için karakteristiktir.

Yağ viskozitesi, fraksiyonel kompozisyonuna ve ayrıca sıcaklığa bağlıdır. Böyle bir düzenlilik seçebilir: Sıcaklık arttıkça, yağın ne kadar çok fraksiyonu geçer, viskozitesi o kadar düşük olur.

Yağ viskozitesi, moleküler ağırlık, yoğunluk, kristalleşme sıcaklığı, ısı kapasitesi, elektrik iletkenliği, parlama noktası ile birlikte fiziksel bir özelliğidir.

İlgili literatüre dönersek, viskozite için yağın özel bir sınıflandırması olduğu açıkça görülebilir.

Kural olarak, kükürt içeriğine göre, yağ düşük kükürtlü, kükürtlü ve ayrıca ekşi olabilir.

Bu maddeyi 3,500 ° C sıcaklıkta kaynayan fraksiyonların içeriğine göre sınıflandırırsanız, yağ T1, T2 ve T3 gibi türlere ayrılabilir. Tip T1, yüzde 45'ten az fraksiyon sayısını belirtir. Tip T2, fraksiyonların yüzde 30 ila 44'ünün müsait olduğunu ve T3 tipi ise fraksiyonların yüzde 30'un altında olduğunu gösterir.

Yağların içeriğinden bahsedecek olursak, petrol yüzde 25 veya daha fazlasını içeriyorsa M1, yağ yüzde 25'ten daha azını içeriyorsa M2'ye de ayrılabilir.

Yağ kalitesi için yağ, viskozite indeksi 85'den fazla ise И1 tipi, indeks 40'dan 85'e değişiyorsa И2 tipi olarak ayrılır.

Bu sınıflandırmalar kendi aralarında birleştirilebilir, bu da bu ürünün teknolojik sınıflandırmasının şifresini oluşturacaktır.

Genellikle yağın viskozitesini azaltmak gereklidir. Bunun için birkaç yol var. Bunların arasında, yüksek sıcaklıklarda ısıtma, özel emülsiyonlaştırıcılar kullanarak sulu bir ortamda bir yağ emülsiyonu izole edilir.

Sıvıyı farklı elektromanyetik radyasyon türleriyle etkilemek veya yağın ultrasonik titreşimleri kullanarak muamele etmek de mümkündür ve bunlar çok yüksek şiddette olmalıdır.

Çoğu zaman, bu çeşitliliğe rağmen, aynı boru hattından alınan kömür, doğalgaz veya doğrudan yağ yakma sürecinde ısı üreten kazanlar kullanılırken ısıtma kullanılır.

Özel bir istasyonda yağ transferi sırasında pompaların çalışması sırasında açığa çıkan ısıyı kullanmak veya doğrudan petrol boru hattını ısıtmak da mümkündür.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 unansea.com. Theme powered by WordPress.