Japonya'nın bankacılık sistemi.

Herhangi bir bankacılık sisteminin özü, çeşitli kredi kurumlarının ve ulusal bankaların toplamıdır. Her ülkenin kendine özgü özellikleri vardır ancak birçok devlet, bankacılık sistemleri oluşturma konusunda ortak işaretlere sahiptir. Dolayısıyla, Almanya, Japonya ve ABD'nin bankacılık sistemi genellikle farklı olarak kabul edilir. Her biri kendi özelliklerine sahiptir.

Japonya'nın bankacılık sistemi, gençliğine rağmen ABD ve Avrupa ile karşılaştırıldığında, oldukça yüksek düzeyde bir gelişme ile karakterizedir. Buradaki bankalara, tüm finansal ve endüstriyel gruplarda eksenel bir yapı rolü verilmekte, bunun yanında kendi aralarında bazı şirketler bir araya gelecekler. Bankacılık sektörünün düzenlenmesinde ve kontrolünde devletin rolü oldukça güçlüdür.

Modern çağrılabilir olan Japonya'nın bankacılık sistemi, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra ortaya çıktı. Amerikan desenine göre yapıldığını unutmamak önemlidir. Japonya'da önde gelen dünya bankalarına güvenle atfedilen bankalar var. Japon bankalarının önderlik ettiği en güçlü finansal ve endüstriyel gruplar, Asya, Batı Avrupa, Avustralya ve ABD ülkelerinde büyük finansal yatırımlar gerçekleştiriyor.

Bankacılık sistemi, bu ülkenin pazar ekonomisinde büyük bir rol oynamaktadır. İki bağlantıyla temsil edilir. İlki, bir siyasi konsey, 3 icra denetimi yapan, 8 danışman ve 3 icra müdürü bulunan Merkez Bankası'dır . İkinci bağlantı, bölgesel bankalara, şehir bankalarına, güven bankalarına, yabancı bankaların şubelerine ve yeni banka türlerine atıfta bulunan ticari bankalardır. Merkez bankasına Japonya Bankası denir; durumu ve görevleri 1942'de yasalarca belirlenir. Bu yasa daha sonra iki kez, sonuncusu - 1998'de modernize edildi. Durum olarak, Japonya Merkez Bankası anonim şirkettir. Bir dizi işlevleri vardır.

Birincisi banknotlar meselesidir. Merkez Bankası, banknotlar konusunda sınırsız bir tekel hakkına sahiptir. Hükümetin izni ile, Maliye Bakanlığı bir konu oluşturur. Daha önce, bankayı rezervleri sürekli olarak tutmaya zorladı. Fakat yeni mevzuat, artık Merkez Bankası'nın fiyat istikrarını korumak suretiyle dengeli bir kalkınmayı sağladığı rezervlerin oluşumu için gerekli şartları koymuyor.

İkinci işlev para politikasının uygulanmasıdır. Her altı ayda bir banka, Maliye Bakanı'nın desteğiyle para politikası hakkında parlamentoya rapor vermelidir. Fakat onun gelişimi ve uygulanması, herhangi bir kurumdan bağımsızdır, yani banka bağımsız çalışır.

Üçüncü işlev, tüm ödeme sisteminin çeşitli kredi kuruluşları arasında düzgün ve verimli çalışmasını sağlamaktır. Dördüncü işlev, tüm finansal kurumların mali durumunun ve yönetim konumunun izlenmesi ve doğrulanmasıdır. Ve beşinci fonksiyon, kredi alanıyla ilgili kontrolün yanı sıra, zaman açısından kredi kuruluşlarına sınırlandırılmış krediler vererek tüm ödeme ve yerleşim sisteminin kesintisiz bir şekilde çalışmasını sağlamaktır .

90'lı yıllara kadar, yükselen güneş ülkesi büyük bir dünya alacaklısıydı. Ama sonra Japonya bankacılık sistemi krizin ilk işaretlerini yaşamaya başladı. Gelecek yirmi yıl boyunca, takipteki krediler ile ilgili birçok sorun vardı, bazı bankaların yükümlülüklerinin yerine getirilmesinin durdurulması, bir likidite kriziydi. Buna ek olarak, Japonya ekonomisi sayısız, güçlü doğal afet nedeniyle çok zorlandı.

Japonya'nın bankacılık sisteminin ne olduğunu anladıktan sonra, bu ülkedeki ekonomik politikadaki değişimin daima dikkatli ve sorunsuz bir şekilde yapıldığını söyleyebiliriz. Ve bu deneyim, kullanılmayı hak ediyor.